متخصص تغذیه، رژیم درمانی
اگر از خستگی و کمبود انرژی رنج می برید و دائما دچار گرفتگی عضلات و کوفتگی می شوید به احتمال زیاد دچار کمبود منیزیم می باشید، منیزیم ماده معدنی مهمی است که برای تولید بیش از 400 آنزیم و فعالیت بیوشیمیایی در بدن از آن استفاده می شود.
نقش و عملکرد منیزیم در بدن انسان:
سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها: منیزیم کمک به استفاده بهینه از کلسیم به منظور ترمیم و حفط سلامت استخوان ها و دندان ها می کند. بدون منیزیم عملا بدن نمی تواند از کلسیم استفاده کند.
منیزیم محرک تولید هورمون کلسیتونین است، این هورمون توسط غده تیروئید ترشح و وظیفه آن تنظیم میزان کلسیم در جریان خون می باشد. همچنین منیزیم باعث تبدیل ویتامین D3 و D2 (فرم های غیر فعال ویتامین D) به ویتامین D (فرم فعال و قابل استفاده برای بدن) می شود، پس برای داشتن دندان ها و استخوان های سالم نیاز است در کنار کلسیم و ویتامین D میزان کافی از عنصر منیزیم را بطور روزانه دریافت کنیم.
حتما بخوانید: چگونه لاغر شویم و وزن خود را سریع کاهش دهیم؟
در سال 2005 تحقیقی توسط محققین آمریکایی انجام و گزارش آن در مجله انجمن پزشکی طب سالمندان در آمریکا منتشر گردید، در این تحقیق مشاهده شد افرادی که در برنامه غذایی خود از غذاهای سرشار از منیزیم و یا مکمل های غذایی منیزیم به طور مرتب استفاده کرده اند دارای تراکم استخوانی بالاتری نسبت به افرادی می باشند که میزان کمتری منیزیم در برنامه غذایی خود اختصاص داده اند. این تحقیق بروی افراد با ملیت ها و نژادهای مختلف و در گروه های سنی بین 50 الی 70 سال صورت گرفت.
تولید انرژی و ای تی پی (ATP): منیزیم برای فعالیت غدد فوق کلیوی که بسیاری از هورمون های مولد انرژی توسط آن ها ترشح می شوند نیاز است، از طرفی دیگری بسیاری از آنزیم ها که نقش در متابولیزم کربوهیدرات‌ها و تبدیل آن ها به انرژی دارند توسط منیزیم فعال می گردند. به همین جهت کمبود منیزیم با علائمی از قبیل خستگی و کاهش انرژی همراه است.
حتما بخوانید: درمان چاقی چیست؟ با غذاهای چربی سوز آشنا شوید!
منیزیم و رابطه آن با دیابت نوع دو: منیزیم نقش مهمی در متابولیزم کربوهیدرات ها و تبدیل آن ها به انرژی ایفا می کند، افراد مبتلا به دیابت نوع دو معمولا دارای سطح پایینی از عنصر منیزیم می باشند به همین جهت تصور می شود مصرف مکمل های منیزیم برای افراد مبتلا به دیابت نوع دو می تواند مفید باشد.
همچنین منیزیم محرک غده پانکراس (لوزالمعده) برای آزادسازی هورمون انسولین است، این هورمون قند را از سطح خون جمع آوری و آنرا آماده برای ورود به سلول‌ها می کند تا در آنجا به سوخت و انرژی تبدیل شود.
تنظیم فشار خون و ضربان قلب: منیزیم، کلسیم، پتاسیم و سدیم با همکاری یکدیگر فشار خون و ضربان قلب را تنظیم می کنند، قابل ذکر است عناصر کلسیم، منیزیم و پتاسیم بر عکس سدیم اثر کاهنده بر فشار خون دارند.
آرامسازی سیستم اعصاب مرکزی و مقابله با استرس: منیزیم از عناصری است که باعث آرامسازی سیستم اعصاب مرکزی می شود، این ماده به بدن کمک می کند تا با استرس مقابه کند، مصرف مکمل های منیزیم قبل از خواب برای کسانی که دچار بی خوابی می باشند بسیار مفید است. همچنین افرادی که به واسطه شغل و یا به هر دلیلی استرس زیادی را تجربه می کنند نیازمند مقدار بیشتری منیزیم نسبت به سایرین می باشند.
حتما بخوانید: آیا می دانستید سیر یک داروی طبیعی برای بسیاری از بیماری ها است؟
عضلات و منیزیم: منیزیم نقش حیاتی در عملکرد عضلات ایفا می کند به خصوص در انقباض و استراحت آن ها و یکی از اولین نشانه های کمبود منیزیم اسپاسم، لرزش و گرفتگی عضلات است. منیزیم همچنین نقش مهمی در متابولیزم پروتئین ها بر عهده دارد. پروتئین ها برای رشد عضلات ضروی می باشند به همین جهت کمبود مزمن منیزیم می تواند به تحلیل عضلات ختم شود.
سایر نقش های منیزیم در بدن:
کمک به تنظیم دمای بدن، تصفیه و سم زدایی کبد، بهبود فعالیت دستگاه گوارش، کمک به رفع یبوست و خروج آسان مدفوع از سایر نقش های منیزیم در بدن است.
مقدار نیاز روزانه بدن به منیزیم:
مردان بالای 18 سال در حدود 400 میلیگرم، زنان بالای 18 سال 300، زنان باردار 400 و زنان شیرده نیازمند 350 میلیگرم منیزیم در روز می باشند.
علائم کمبود منیزیم:
علائم اولیه کمبود منیزیم عبارتند از: کاهش اشتها، سر گیجه، ضعف و خستگی. همچنین بدن برای جبران کمبود منیزیم دفع آنرا از طریق کلیه ها کاهش و جذب آنرا از روده ها افزایش می دهد که این مسئله سبب بروز یبوست می شود.
حتما بخوانید: بهترین آب برای آشامیدن کدام است آب معدنی یا تصفیه شده؟
علائم ثانویه مرتبط با کمبود منیزیم:
گرفتگی و کوفتگی عضلات، مشکلات سیستم اعصاب مرکزی از قبیل بی خوابی، بی قراری، اضطراب، فشار خون بالا، کمبود انرژی و خستگی، افسردگی خفیف، افزایش اسید معده، کاهش دمای بدن از علائم و مشکلات ثانویه مرتبط با کمبود منیزیم می باشند.
سندرم بی قراری پا و رابطه آن منیزیم: کمبود منیزیم باعث نوعی بیماری به نام سندرم بی قراری پاها می شود. در این بیماری زمانی که فرد می نشیند و یا دراز می کشد در پاهای خود احساس بی قراری و ناراحتی می کند و برای رهایی از این احساس ناخوشایند مجبور به تکان دادن مرتب پاها و یا راه رفتن می شود. افراد مبتلا به سندرم بی قراری پاها بعد از کمی نشستن روی صندلی در کف پاهای خود احساس گز گز و در قسمت ران و ساق ها احساس درد و گرفتگی می کنند.
حتما بخوانید: کدام غذاها چاق کننده و برای افراد لاغر مناسبند؟
تپش قلب: منیزیم برای انقباض و استراحت عضلات ضروری است و این شامل عضلات قلب نیز می باشد. هنگامی که میزان منیزیم در بدن کاهش یابد عوارضی از قبیل تپش و ضربان نامنظم قلب، درد در قفسه سینه و غیره بروز می کنند. کمبود شدید و مزمن منیزیم می تواند حتی منجر به سکته قلبی و مرگ گردد.
تغییرات عصبی و رفتاری: کمبود منیزیم با تغییرات عصبی از قبیل سردرگمی، کاهش حافظه، تحریک پذیری، عدم توانایی در تمرکز همراه است، کمبود شدید منیزیم باعث بروز مشکلات عصبی حاد مانند توهم، هذیان گویی و دو بینی می گردد.
منابع غذایی منیزیم:
ماهی، سویا، آووکادو، موز، بادام، تخمه ها، حبوبات، سبزیجات، ماست کم چرب، شکلات با درصد کاکائو زیاد از منابع غذایی مناسب منیزیم می باشند.
عواملی که سبب کمبود منیزیم می شوند:
مصرف الکل، نوشیدن بیش از حد چای و قهوه، استرس، مشکلات کلیوی، مصرف بیش از حد کلسیم و اسهال سبب کمبود منیزیم در بدن می شوند.
مکمل های غذایی منیزیم:
منیزیم در دوزها و به اشکال مختلف از قبیل پودر، کپسول و قرص تولید و عرضه می شود، امروزه با توجه به کاهش کیفیت مواد غذایی، استرس، تغذیه ناصحیح و غیره بسیاری از افراد دچار کمبود این ماده معدنی مهم می باشند، به همین جهت مصرف مکمل های منیزیم طرفداران بسیاری دارد. نباید بیش از 500 میلیگرم منیزیم در روز در قالب مکمل های غذایی استفاده نمود.
موارد استفاده از مکمل های منیزیم:
کمک به افزایش انرژی، درمان بی خوابی، رفع یبوست، درمان افسردگی، گرفتگی عضلات و کوفتگی بدن، ریزش مو و پوکی استخوان از مواردی می باشند که پزشکان مصرف مکمل های منیزیم را توصیه می کنند.
مصرف مکمل های منیزیم در افراد مبتلا به مشکلات کلیوی، فشار خون پایین، بیماری های کبدی، اسهال حتما باید زیر نظر پزشک و با احتیاط صورت گیرد.
همواره قبل از مصرف مکمل های غذایی با پزشک متخصص مشورت کنید.
